Eigen behoefte voorop!

Vanuit zijn veronderstelling dat hij zijn waarde moet halen uit wat anderen (en met name vrouwen) van hem vinden, is de Nice Guy verleerd om zijn eigen behoeftes prioriteit te geven.

De Nice Guy zal dat al snel als egoïstisch bestempelen.

Als de behoeften van een kind regelmatig niet tijdig en op een gezonde manier vervuld worden, kan een kind gaan geloven dat het ‘niet goed’ is om zulke behoeften te hebben. Het trekt de conclusie dat het hebben van behoeftes er voor zorgt, dat mensen je verlaten of pijn doen, en dus kun je maar beter geen behoeften hebben, niets vragen…

Nice Guys zijn zo druk bezig om een goede indruk op anderen te maken, dat ze niet aan zichzelf toekomen. Ze verwachten dat zolang ze aardig voor anderen zullen zijn, anderen wel aan hun behoeften zullen voldoen. En als dat niet gebeurd zijn ze teleurgesteld, verdrietig of boos.

Verantwoordelijkheid nemen voor eigen geluk

Verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen geluk is iets dat ze nooit geleerd hebben.

Erger nog; het idee hun eigen behoeften prioriteit te geven, zullen ze al snel als egoïstisch of egocentrisch bestempelen.

Het gebrekkige kind dat onvoldoende zorg ontving is gaan geloven dat het ‘verkeerd’ is om behoeften te hebben. Het heeft het ‘hebben van behoeften’ gekoppeld aan de ervaring dat er niemand voor hem is, dat het verlaten werd. Om met die pijn om te gaan heeft het geprobeerd een overlevingsmechanisme te vinden. Het niet meer uiten van behoeften, het proberen ‘braaf’ te zijn was een poging om aan de pijn van ontkend en verlaten te worden,  te ontkomen. ,,Als ik maar niets vraag dan vinden ze me oke, doen me geen pijn, verlaten ze me niet.”

Nice Guys zijn gaan geloven dat het een deugd is om weinig behoeften of wensen te hebben. Ze gaan er ook als volwassene nog vanuit dat als ze maar braaf een aardig zijn, ze geliefd zullen zijn, hun behoeften vervuld worden en een probleemloos leven kunnen leiden.

En dat blijkt dan niet waar te zijn, wat de Nice Guy maar niet kan begrijpen. Hij doet immers zó zijn best…?

  • Proberen uit te stralen niets te willen, niets te vragen
  • Maken het anderen moeilijk om iets aan hen te geven
  • Gebruiken ‘verborgen contracten’ (als ik dit voor jou doen, verwacht ik dat jij straks iets voor mij zult doen)
  • Geven overdreven aandacht voor de behoeften van anderen

Hoeveel ze ook aan anderen geven, ze zullen steeds weer het gevoel hebben niet terug te krijgen wat ze verwachten. Hierdoor bouwen ze een permanente stroom frustraties op, die bij tijd en wijle een weg naar buiten zoekt:

  • Pruilen
  • Terugtrekken
  • Beschamen of kleineren
  • Bekritiseren
  • Beschuldigen
  • Driftbuien
  • Woede aanvallen
  • Fysiek geweld

De Nice Guy voelt zich slachtoffer en ervaart zijn boosheid als volkomen terecht ten gevolge van alle onrecht dat hem is aangedaan. Dit soort uitbarstingen maken dat de Nice Guy lang niet altijd zo aardig is als hij lijkt…

Beschadig jij de mensen waar je van houdt door:

  • Scherpe opmerkingen of pijnlijke ‘grapjes’ te maken?
  • Ze in het openbaar in verlegenheid te brengen?
  • Regelmatig te laat te komen
  • Dingen die jou gevraagd werden te ‘vergeten’?
  • Voortdurend kritiek te uiten?
  • Je van hen terug te trekken of te dreigen hen te verlaten?
  • Frustraties te laten opbouwen totdat je explodeert?

Bedenk dan dat niet ZIJ verantwoordelijk zijn voor jouw (on)geluk, maar dat jij dat ZELF bent!

Werkelijk zelfzuchtig worden.

Nice Guys hebben geleerd zichzelf op te offeren als overlevingsmechanisme in een tijd dat hun behoeften niet vervuld werden. Om hier van te herstellen moeten ze gaan leren zichzelf nu op de eerste plaats te zetten en hun behoeften prioriteit te geven.

Veel Nice Guys staan er verbaasd over als ze horen dat het gezond is om behoeften te hebben en dat volwassen mensen er prioriteit aan geven om te zorgen dat deze behoeften vervuld worden.

Voor Nice Guys betekent het hebben van behoeften dat ze ‘behoeftig’ zijn, en behoeftig zijn leidt rechtstreeks tot verlating…

Ze moeten leren dat niemand op deze planeet gezet werd om aan hun behoeften te voldoen (behalve hun ouders maar die taak is volbracht) en dat het niet hun taak is de behoeften van anderen te vervullen (behalve dan die van hun kinderen).

Zichzelf op de eerste plaats zetten is essentieel om hun behoeften voldaan te krijgen, terug in hun mannelijke kracht te komen, zich weer volledig levend te kunnen voelen en weer liefde en intimiteit te ervaren.

Is dit wat ik wil? Ja?

Dan is dit wat ik ga doen!

Als de Nice Guy zichzelf voorop stelt, is er nog maar één stem om rekening mee te houden: Die van hemzelf!

Lees Verder: